Moim dzisiejszym gościem jest Владислава (Vladyslava), mieszkająca w Polsce od dwóch lat. Miałam okazję poznać Vladę i postanowiłam zadać jej kilka pytań na temat Ukrainy- kraju , z którego pochodzi.
Vlada: Historia nigdy nie była moją mocną stroną, dlatego mogłabym wyrecytować fragmenty podręcznika, a przecież nie o to tu chodzi. Zainteresowanych odsyłam do wszelkiego rodzaju książek, ja mogę opowiedzieć to co pamiętam z mojego życia.
Pierwszym takim wydarzeniem była pomarańczowa rewolucja. W 2004 roku na Majdanie zebrało się bardzo dużo ludzi, którzy protestowali przeciwko władzy. Pierwszy etap wyborów prezydenckich wygrał Wiktor Janukowycz (po zebraniu głosów, które nie były wystarczająco wiarygodne), co nie spodobało się ludziom. Wnioskowano o ponowne przeprowadzenie głosowania. Apele te poparła Unia Europejska uznając, że wybory nie spełniały standardów demokratycznych.
Do 26 grudnia zapadła decyzja o ponownym przeprowadzeniu wyborów, które finalnie wygrał Wiktor Juszczenko. Rewolucja nazwana była pomarańczową z powodu symbolu sztabu wyborczego Juszczenki.
Mogę także wypowiedzieć się na temat aktualnych wydarzeń na Ukrainie – tego co dzieje się od 2 lat. To co zaczęło się w 2013 roku zapamiętałam szczególnie, gdyż odczułam te wydarzenia na własnej skórze. Wiktor Janukowycz miał podpisać asocjację z Europą, ale tego nie zrobił. Z tego powodu na początku studenci wyszli na pokojowy protest na Majdan. Prezydent w ciągu kilku lat władzy obiecywał ludziom integracje z Europa, a w końcu, kiedy była taka możliwość nie skorzystał. Demonstracja została rozproszona, a niektórzy zostali pobici kijami. To był początek złej sytuacji na Ukrainie. Ludzie wyszli na ulicę sprzeciwiać się tym działaniom. Do Kijowa zaczęli przyjeżdżać separatyści – czyli Ci którzy wspierali Janukowycza i Rosję. Utworzyli oni tzw. mini Majdan. Wsrod nich było wielu prowokatorów. Butelki z benzyną spadały rzucane właśnie przez separatystów, aby sprowokować do walki. Jednak telewizja rosyjska przedstawiała sytuację w taki sposób, aby wyglądało, że to ludzie zaczynali walki. Dalej separatyści wywozili aktywistów do lasu i zabijali. Na Majdanie trwały walki, ginęli ludzie. „Niebiańska Sotnia” -tak nazwano dzień walk, kiedy zginęło ponad 100 ludzi w ciągu jednego dnia. W Ukrainie panowała żałoba narodowa.
W końcu Janukowicz przestał się udzielać. Nie zrobił nic aby zaprzestać walkom. Ludzie chcieli, aby Janukowycz zrezygnował ze stanowiska prezydenta.
W końcu ustąpił ze stanowiska prezydenta i uciekł, bo zrozumiał ze będzie musiał odpowiadać za swoje czyny.
W tym czasie rosyjskie wojsko objęło Krym i zaczęło wprowadzać swoje rządy. Ukraina nie była w stanie się obronić.16 marca 2014 roku odbyło się referendum w sprawie statusu Krymu. Władze Ukrainy uznały referendum za nielegalne i niezgodne z ukraińskim porządkiem prawnym. Z pewnością można stwierdzić, że głosowanie było niesprawiedliwe, ponieważ głosować nawet mogli ci, którzy nie mieli paszportu ukraińskiego, a następnie okazało się, że głosów było więcej niż ludzi, którzy przyszli głosować w jednym mieście. Po niespełna miesiącu Krym stał się rosyjskim terytorium, rozpoczęła się zmiana paszportów wśród mieszkańców z ukraińskich na rosyjskie. Niektórzy cieszyli się z tego, ponieważ byli za Rosją, ale reszta społeczeństwa wyjechała, aby nie musieć podporządkować się krajowi, któremu są przeciwni. Tatarzy krymscy, którzy nie chcieli wyjeżdżać ze swoich ziem, zostali zmuszeni do zaprzestania jakiegokolwiek utożsamiania się z Ukrainą w postaci wywieszania flag. Nastąpiło również zamknięcie szkół tatarskich, a wolność słowa (wyrażanie swojej opinii) była mocno ograniczona.(jeżeli przeciwna Rosji). Janukowycz natomiast, uciekł przez Krym do Rosji.
Co więcej, wschodnia część kraju obawiała się, że Rosja przejmie dalsze ziemie i tak się właśnie stało. Zaczęły się zamieszki. Pierwszym miastem był Slawiansk. Następnie, separatyści przejmowali miasto za miastem pod swoją kontrolę. Moja okolica, czyli obwód ługański, jak również i obwód doniecki zostały im także podporządkowane. Na Majdanie walki powoli się uspokoiły, ale podczas zmiany władzy rozpoczęły się kolejne w obwodzie ługańskim i donieckim. Niektóre miejscowości mocno ucierpiały, a inne zostały zniszczone. Ludzie byli pozbawieni swoich domów, musieli wyjeżdżać do innych miast wraz ze swoimi dziećmi, a ci którzy pozostali, podczas strzałów kryli się w piwnicach. Przyjechało bardzo dużo żołnierzy z całej Ukrainy, aby chronić obywateli i walczyć przeciwko separatystom. Znaczną ich część stanowili ochotnicy – wojsko rezerwowe, bo niestety Ukraina nie ma dość silnej armii. Codzienie ginęło wielu z nich. Nawet kiedy bylam w domu słyszalam strzały i było naprawdę niebezpiecznie i strasznie.
W lipcu 2014 moje miasto i inne okoliczne zostały zwolnione spod okupacji separatystów. Poinformował o tym jeden z liderów plutonu żołnierzy – Aleksander Radijewski. Ale w Ługańśku i w Doniecku nadal panowała wojna. Następnego dnia przy uwolnieniu kolejnego miasta Radijewski i jego żołnierze zastali zasadzkę, w której zginął Radijewski. Mieszkańcy mojego miasta na placu postawili mu pomnik. Nadal słyszałam strzały (łuskanie, ciężkie strzelanie). Choć nie były obok mojego miasta nadal to nadal było niebezpiecznie, ponieważ w moim mieście znajduje się przedsiębiorstwo chemiczne. Jeśli strzał padłby w to miejsce, zaopatrzone w azot, nastąpiłby wybuch, a zniszczone zostałoby moje miasto i okolice. Na szczęście tak się nie stało.
Efektem tych wszystkich wydarzeń jest utrata mieszkań ludzi, a także śmierć wielu ludzi, którzy chcieli żeby Ukraina wolna.
Jedną z sytuacji, o której dowiedziałam się będąc już w Polsce było to, że ukraińscy żołnierze znaleźli cysternę z prochem. Została wysadzona w kamieniołomie w okolicach mojego miejsca zamieszkania. Ten wybuch był bardzo odczuwany nawet wewnątrz domów.
Obecnie, władza się zmieniła (w maju 2014 został wybrany nowy prezydent Piotr Poroszenko), ale granice nadal są okupowane przez separatystów (prowokacja Ukrainy do odpowiedzi, a w konsekwencji ponownej walki, podczas której rosyjska telewizja pokaże Ukraince w złym świetle). Ukraina nie odpowiada na zagrania separatystów – chce dotrzymać umów Mińskich.
Ludzie którzy są po stronie Rosji to głównie wschodnia część Ukrainy, który jeździ tam często na zarobek. Nie poznali oni życia na prawdziwie europejskim poziomie i prawdopodobnie, dlatego wciąż chcą znaleźć się pod rządami Putina. Centralna i zachodnia część pragnie być nadal Ukrainą i liczą na podpisanie asocjacji z Europą, aby nastąpiły reformy i żyło się lepiej.
Flaga Ukrainy – kolor niebieski oznacza niebo, a żółty pola pszenicy.
Jak będzie się kształtować przyszłość Ukrainy – Twoim zdaniem ?
Dla Ukrainy bardzo istotna jest niezależność i prowadzenie wszystkich działań zapobiegających korupcji. Kiedy zostanie to osiągnięte, mi.in. poprzez wprowadzenie nowych reform, a także proces euro integracji, nasz kraj zacznie się wreszcie kształtować w dobrym kierunku. Wierzę w to, że Ukraina może być nowoczesnym krajem i rozwijać się na poziomie innych krajów Europy.
Opowiadała: Vladyslava
Przygotowała: Elżbieta Połoch
Redakcja: youplantravel
